Het zag er heerlijk uit buiten. De zon scheen, de temperatuur liep op en daar stonden we dan; lange broek en een dik vest aan. Vandaag moesten we namelijk via de Carson Pass het Sierra Nevada gebergte over; en het was daar nog uitzonderlijk koud. De winter was nog lang niet klaar om weg te gaan en err zou vandaag zelfs verse sneeuw vallen! Na het uitgebreid checken van de status van de weg en de weersverwachting besloten we toch de gok maar te wagen.
Maar eerst ontbeten we nog heel gezellig bij Panera Bread, bezochten we de plaatselijke Walmart en tankten we nog een keer de auto vol.
Eenmaal in de auto ging de zonnebril op en vertrokken we naar het oosten. De weg was erg mooi en leidde ons door kleine dorpjes als Pine Grove en Jackson. Voor het merendeel reden we over de CA 88, een aanrader. Het viel ons op hoe rustig het overal was. De weg zou toch niet gesloten zijn verderop?
Als we de gouden praire-achtige omgeving achter ons laten veranderd het landschap in een bebost berggebied. Het deed ons denken aan de omgeving van Yosemite, wat niet verwondelijk is; heel ver van Yosemite rijden we namelijk niet.
We stijgen gestaag en we zien de temperatuur snel dalen. 10 graden, 7 graden, 4 graden… Wat zijn we blij met ons vest en lange broek!
We rijden door leuke bergdorpjes en zien op een gegeven moment ook matrixborden langs de weg staan: Be careful, snow ahead. Aha.
Een blik op de boordcomputer leerde dat het nu precies nul graden was en ineens zagen we de eerste sneeuwvlokjes op de ruit vallen.
Het leek wel of bij elke meter die we stegen de sneeuw harde begon te vallen en de omgeving om eens heen steeds witter werd. Net voorbij het stadje Kirkwood ging het echt los en reden we ineens in een winter wonder land.
We stopten her in der en de omgeving het toch echt iets magisch. We kwamen geen ziel tegen en we vroegen ons af of de weg begaanbaar zou blijven.
We maakten een korte stop bij Silver Lake waar we voor het eerst mensen tegenkwamen. Twee kampeerders uit Nieuw Zeeland. Zij kwamen uit tegengestelde richting en vertelden ons dat de weg goed begaanbaar was.
Hoewel Silver Lake erg populair is bij watersporters en hikers was er nu verder niemand te bekennen. Het was compleet omringt door sneeuw. Indrukwekkend! De wind was wel erg fris en koud maar toch bijzonder om mee te maken zo.
Toen we eenmaal over het hoogste punt heen waren leek het of iemand een knop indrukte: het hield op met sneeuwen en we zagen het eerste groen weer aan de bomen. Niet veel later was de complete omgeving weer groen en was er alleen nog sneeuw te bekennen op de toppen van de bergen.
Vanuit daar was het nog een klein stukje naar de eindbestemming van vandaag; Lake Tahoe. Dit enorme meer heeft bij vlagen wat weg van de zee, gezien de grootte. Door het onstuimige weer van vandaag golft het water enorm. We laten Lake Tahoe echter direct links liggen en we zetten koers naar wat wandelmogelijkheden. De zon schijnt inmiddels, maar met 14 graden is het niet bijzonder warm.
We rijden de Fallen Leaf Road, een halve dirtroad waar je met moeite een tegenligger kunt ontwijken. Gelukkig kwamen we die zelden tegen.
Bij de trailhead naar Fallen Leaf Lake, die overigens niet staat aangegeven – zoek het zelf maar uit – starten we de wandeling. De wandeling zelf is leuk, door bossen en in bloei staande meadows, maar het meer zelf is schitterend. Helaas staat er een flinke wind waardoor er nul reflectie is in het water, maar de omgeving en vooral de rust is er schitterend. Er is verder niemand behalve een stel dat hier de hond uitlaat. We nuttigen er onze broodjes en genieten in stilte van alles om ons heen. Af en toe is het wel in de handjes blazen omdat deze flink koud worden maar dat nemen we op de koop toe.
We lopen dezelfde route terug en rijden vervolgens via een andere quasi dirtroad naar Angora Lakes. De weg gaat flink omhoog en ik vraag met vooral af wat te doen bij tegenliggers. Zowel links als rechts van ons zijn flinke afgronden de diepte in en de weg is nou niet bepaald geschikt voor twee auto’s naast elkaar. Ook hier is er niemand te bekennen.
Net voordat we de trailhead bereiken komen we bij Angora Lakes Overlook. Gek genoeg kijkt dit niet op Angora Lakes uit maar over de weidse omgeving.
Bij de trailhead aangekomen dien je $5 in een envelopje te doen en dat doen we dan ook netjes. Er staan een stuk of vier auto’s op de parking, mensen zijn er niet te bekennen.
De wandeling is niet al te lang maar om ons heen liggen flinke pakken sneeuw. We komen onderweg een aantal mensen tegen, maar het is erg rustig, heerlijk. Angora Lakes zijn twee vrijwel aan elkaar grenzende bergmeren. Een fijne plek, al lijkt de zon hier wel moeite te hebben om door te dringen.
Als we terug zijn bij de auto rijden we weer een stuk langs Fallen Leaf waar een haventje ligt met een, zo het lijkt, verlaten koffiehuisje. Het is echter wel gewoon open en de eigenaar is in zijn nopjes met twee klanten. Ik voel me wat schuldig dat we enkel twee kopjes koffie bestellen.
Het is intussen einde middag maar we besluiten nog een korte stop te maken, aangezien dat vlak in de buurt ligt: Tallac Historic Site is een soort museum waar een aantal cabins staan. Het is een heel verhaal maar in een notendop is dit parkje opgericht om te laten zien hoe een vooraanstaande familie hier vorige eeuw woonde. Geen slecht onderkomen en de ligging is al helemaal fenomenaal.
Het geheel is mooi bijgehouden en we komen hier ook voor het eerst aan het strand van Lake Tahoe zelf. Wat een enorm groot meer. Door de golven heb je echt de indruk aan de zee te te staan. Fijne bijkomstigheid: de zon laat zich nu ook geregeld zien.
Dan is het welletjes en gaan we naar ons hotel. We checken in rond half zes, net op tijd voor mij om game 5 van de NBA finals te kijken. Helaas verliest mijn favoriete team en zit het seizoen er voor dit jaar op. Na het eten besluiten we het prive strand van de accommodatie te bezoeken, dat op 5 minuutjes lopen ligt. De zon gaat er bijna onder en het is een schitterend zicht.
South Lake Tahoe is overigens een bijzonder plaatsje, waar ook de staatsgrens tussen California en Nevada loopt. Bijzonder om te zien dat net over de grens van Nevada, enkele enorme gebouwen uit de grond zijn gestampt waar casino’s in huizen. Ik vind het totaal niet bij de omgeving passen maar ach.
We lopen nog een tijdje over de boulevard en ik koop er een kek Lake Tahoe vest. Tegen 10 uur is het welletjes en zoeken we onze kamer op. Morgen gaan we het gebied rond Emeral Bay ontdekken en het wordt lekker zonnig met 22 graden!
North West USA 